Als ambassadeur van de rokjesdagloop mocht ik natuurlijk de rokjesdagloop niet overslaan en vorige week zondag was het zo ver! De rokjesdagloop! En de loop werd leuker dan ik dacht
Zondag om kwart voor elf had ik afgesproken met mijn zus, eerst even bananen scoren en op weg naar de trein! Wij gingen namelijk naar de rokjesdag! Met het boekenweekgeschenk konden we gratis naar Amsterdam Science park. Voor de rokjesdag!
Als ambassadeur hadden we een eigen vipruimte naast de DJ booth, daar stonden heerlijke lunchpakketjes klaar! Zodat we opgeladen konden beginnen aan de loop!
Voordat we aan mochten starten kwamen we nog super veel bekenden tegen en social media en bekenden betekend SELFIES en andere foto’s! Wat een dolle boel! Maar al snel werd het tijd om ons voor te bereiden voor de loop.
Maar eerst kregen we een warming up. Na een warming up van een half uur gingen we de 5km wegzwaaien! Daarna mochten wij aan de start van de 10km. Hier stonden we vooraan, dit was voor mij wel heel leuk want deze slak staat nooit vooraan. Joyce moest op een rustig tempo lopen dus die besloot mee te lopen na wat foto’s en veel gelach werden we weggeschoten en daar gingen we.
Tijdens de 10 kilometer is er de Nesciobrug die je op en af moet lopen tot twee keer toe en ik zag een beetje tegen die brug op. Gelukkig wist Joyce mij er aardig doorheen te lozen.
De eerste kilometer heb ik geloof ik tig keer gevraagd wanneer de brug kwam. En iedere keer mocht Joyce zeggen, Linda nog niet, Linda nog niet, maar hij komt eraan.
Na iets meer dan 1 kilometer gingen we dan de Nesciobrug op en jongens die was zwaar! Ik was blij toen we naar beneden liepen. Onderweg kwamen we Irene tegen. Ook Irene ging op rustig tempo lopen en sloot bij ons aan. Dat was gezellig. Het was redelijk warm en we stopte bij iedere drankpost om even wat te drinken. Zo liepen we in een aardig tempo kwebbelend door. na drie kilometer kreeg ik steken in mijn zij, eerst dacht ik nog Lin niet zeiken en doorlopen, maar de steken werden steeds erger dus moesten we een klein stukje wandelen.
Eigenlijk liep het wel voorspoedig, we kletsten wat en af en toe moesten we een stukje wandelen om de steken te voorkomen. We liepen heel gezellig en toen we een klein beetje wind hadden was ik heel blij. Het viel mij eigenlijk ook op hoe prachtig de natuur was! En toen ik dat zei was het ook opgevallen bij Joyce en Irene. Het was gewoon een prachtige natuur. Ik ben blij met mijn AmsterdamRijnkanaal hoor, maar zo een mooi park vind ik ook heel mooi. Er was niet veel publiek maar wat er stond was ontzettend enthousiast.
Op kilometer 8 kwam ik tot de ontdekking dat ik een PR kon lopen, dus gingen we er weer voor! Ik moest en zou een PR lopen (ik zou rustig gaan lopen, geloven jullie het zelf). De laatste kilometer ging ik nog wat aanzetten, Joyce maande mij rustig, toen ze vroeg wat mijn hartslag was zei ik (buiten adem) 192. Nou dan gaan we iets rustiger lopen, maar ik ging niet rustiger lopen! Ik liep als een malle door. Bij de finish stond mijn zus nog een aantal (83) foto’s te maken. Ik riep nog naar mijn zus: PR Anja PR en juichend kwamen we over de finish.
Na de finish moesten natuurlijk gelijk de horloges stil gezet worden en ook dat heeft de fotograaf op camera kunnen zetten 🙂 dit zag er echt zo grappig uit dat ik het met jullie moest delen.
We namen natuurlijk nog een foto met onze medailles en gingen weer naar de verzamelplaats! Daar werd nog heerlijk getoast en in de avond was mijn officiële uitslag er 01.06.55 weer een PR!
Lieve Joyce en Irene, dank je wel voor het hazen! dankzij jullie heb ik een PR gelopen en tot de volgende wedstrijd.
De rokjesdagloop is een hele leuke ladiesrun, een gezellige run! Zeker een aanrader! Ik mag mij nog een jaar inzetten voor deze loop en dat zal ik zeker doen! Zie ik jou volgend jaar bij de rokjesdagloop?
XoXo